gün düşüyordu üstüne yalın
‎yetişmek istiyor yabancı bir dilde
‎kaptanlarından daha ünlü o denize
‎rüzgârı sonsuz kutsanmışlığa adalı
‎
‎geçici bir hayal yapıcısıydı yeryüzünün
‎eriyen bütün kardan adamları
‎dondurma hevesi içinde
‎karayla deniz kılığına girip konuşuyor
‎
‎usunda bilinç bulanıklığıyla beraber
‎sol elinde taşıdığı
‎kopuk ayağından geçemeyen asker
‎bir kent eskisini daha geride bırakıyor