Yaşamak benim iyi bildiğim 
Bir marştı anne 
Neden korktun ?
 Saçlarını taradığım yerde soldun öylece
 Sen kimsesiz çocuk sen kedili ordu.
 Kuşlar konuşunca sen sustun

(Bu kısmı bir tirattır)
Yaşamak korkularla baş ettirir 
Anne neden korktun? 
Ben meraklı, yaramaz, bilge çocuk 
Merceğimde dünya birdir 
Keşif amaç
Yatağımdan yedi kulaklı böcek çıkacak.
La-la- la

Tut ellerimi anne aydınlık, 
Karanlığa açılan bir perdedir. 
Yaşamak unutmak ve tükürmektir 
Ağzında kalan tendirdiyotu, 
Bazen damağında bal çiçeğidir. 
Unut anne yanlışlar yanlışçının defteridir.

Yaşamak
susuz kalınca incelmiş
Parmaklarına rağmen toprağı kazmak 
Pamukla ağzını ıslatmaktır doksanlık bir hastanın
Tutunmaktır işte öyle beyhude 
Tekrara düşerken dirilmek 
Sanrılı ve depresif bir mesihle. 
Yanan tohumları tekrar ekmektir kız neşesiyle

Yaşatmak kadındır anne öldürmek erkek
Yaşatmak doğadır anne öldürmek Tanrı
İnsanoğluna kalsa Tanrı erkektir 
Tabii bir yerde şaşar Terazi 
TERAZİ hep şaşar anne 
Tut ellerimi anne şaşmasın terazi
Şimdi bana kimlik dikiyorlar
Kumaşları hep aynı renk
Aynı tondan aynı şekil pazenden 
Benim beneklerimi hesaba katmadan 
Terzilerin kumaşı hep aynı mıdır anne? 
Eteğim eksikmiş, aklım yarım. 
Benim silahım duyumsamaktır.

Duydum, zalim bir imparator yaklaşmakta !

İnsanoğluna kalsa Tanrı erkektir
 Tabii bir yerde şaşar Terazi 
TERAZİ hep şaşar anne
Tut ellerimi anne şaşmasın terazi

Çocuklar ölüyor Allah kavgasında 
Çocuklar
Çocuk
– Sübyan, tıfıl, veled, tıflah, children, küdak, zarok, bashıvi, uşak 
Oysa çocukların şekeri Allah’tır.

Neden korkuyorlar dans etmekten? 
Ben dans ederken hiç kan dökmedim anne!