Babama ve yüreğimdeki sessizliğe

I.

baktığında yüzünü öptüğün su kurudu
aklının kıvrımlarında gezen ses
bugün değil
yarın hiç değil

sen bir taya koşuyorsun, görüyorum
bu pencere,
bu çok katlı yalnızlıklar yanılsama

II.

ıssız yakınlıklar çarpıyor duvarlara
-odan- dediğim yerde
kendini arıyorsun usul usul

yüzünle yüzüm arasında
beraber dönemediğimiz bir ev var

III.

dünya ile kendini iliklediğin o düğme
gevşedikçe güz
gevşedikçe ağarmış bir saç tanesi
hiçliğin iğnesinden geçmiyor hiçbir ip

tay büyüyor
ayakların rüzgarını bekliyor
uzağı öğreniyorum
gözlerinin gölgesinde solarken yüzüm

IV.

ayaklarının beklediği o rüzgar
örtüyor üstünü
beyaza çalan bir sabah
uzak dediğim bütün yerler için
omuzumda izi kalıyor ellerinin

V.

kızgın demirdin, soğudun
toprağa bastır yüreğini
ağarmış ve bilenmiş ne kaldıysa senden
uzun uzun baktı benimle
gencecik bir fotoğrafla süslenmiş aynaya

VI.

bir taş kadarım şimdi
başucuna konulan bir taş kadar.

VII.

yüzüm yalnız, gölgen uzamıyor artık
adını andığım -odanda-
ıssız yakınlıklar çarpıyor duvarlara.