uzakları çağıran yollar var
gözlerimi taşıran gökyüzü
acının öbekleşmiş yalnızlıkları
bulutları soluğuma kadar alçalmakta

silahta korkunç bir ses!
vicdanda bıçağın resmedilişi

âh; bir memlekettir
her göz içinde

yürümek bir çağı büyütmektir
düşersen de uçurumları hatırla
kuşlara sürgün et yüreğini
göç türküsüdür yaşadığımız her güz

çocukluğundan sakladığın umut
hazinesidir gözlerinin
kır yüzündeki aynaları
gözyaşlarınla yıka soluğundaki kanı
bahar gül tenindedir
yaprak
yaprak
işler karanfili
sokakların evsizliğine
bir kuru ayaz içinde

son olarak
aklından çıkarma deliliği